اتریوم یک پلتفرم بلاکچین باز و غیر متمرکز است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) را ایجاد و اجرا کنند. این پلتفرم که در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین و تیمی از توسعه‌دهندگان راه‌اندازی شد، به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ پس از بیت‌کوین شناخته می‌شود. اتر (ETH)، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم، به عنوان سوخت برای اجرای قراردادهای هوشمند و تراکنش‌ها در این شبکه عمل می‌کند. اتریوم با هدف ارائه یک زیرساخت غیر متمرکز برای اینترنت و ایجاد یک سیستم اقتصادی نوین طراحی شده است.
تغییرات قیمتی اتریوم در گذر زمان
ارز دیجیتال اتریوم، که به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ بعد از بیت‌کوین شناخته می‌شود، از زمان ایجادش در سال ۲۰۱۵ تا کنون تغییرات قیمتی زیادی را تجربه کرده است. در ابتدا، قیمت هر اتر (ETH) بسیار پایین بود، به طوری که در سال ۲۰۱۵ ارزش هر اتر کمتر از ۱ دلار بود. اما به مرور زمان و با رشد اکوسیستم اتریوم و افزایش پذیرش این ارز دیجیتال، قیمت آن به طرز چشمگیری افزایش یافت. در سال ۲۰۱۷، قیمت اتر به بیش از ۴۰۰ دلار رسید و در اوایل سال ۲۰۱۸ به اوج قیمتی خود تا آن زمان یعنی نزدیک به ۱۴۰۰ دلار رسید.
در سال‌های بعد، اتریوم همانند سایر ارزهای دیجیتال نوسانات قیمتی زیادی را تجربه کرد. در اواخر سال ۲۰۲۰ و اوایل ۲۰۲۱، با افزایش توجه عمومی و سرمایه‌گذاران به فضای ارزهای دیجیتال، قیمت اتریوم بار دیگر به سطوح جدیدی رسید و در ماه می ۲۰۲۱ به اوج تاریخی خود در حدود ۴۳۰۰ دلار دست یافت. البته، نوسانات قیمتی در بازار ارزهای دیجیتال اجتناب‌ناپذیر است و اتریوم نیز از این قاعده مستثنی نیست.
حقایق جالب درباره اتریوم
اتریوم نه تنها یک ارز دیجیتال بلکه یک پلتفرم غیر متمرکز است که امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را فراهم می‌کند. یکی از ویژگی‌های بارز اتریوم، انعطاف‌پذیری آن برای ایجاد برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به یک سرور مرکزی، برنامه‌های خود را به اجرا درآورند.
یکی دیگر از حقایق جالب درباره اتریوم، تبدیل شدن آن به یک استاندارد برای توکن‌های جدید است. استاندارد ERC-20 که در بلاکچین اتریوم تعریف شده، به عنوان استانداردی برای ایجاد و مدیریت توکن‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استاندارد به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که به سادگی توکن‌های خود را بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنند.
دارندگان بیشترین اتریوم
در بازار ارزهای دیجیتال، معمولاً کیف پول‌های بزرگ که حجم زیادی از یک ارز را در اختیار دارند، به عنوان "نهنگ‌ها" شناخته می‌شوند. در اتریوم نیز تعدادی کیف پول وجود دارند که بخش عمده‌ای از عرضه این ارز دیجیتال را در اختیار دارند. به عنوان مثال، در برخی گزارش‌ها آمده است که ده کیف پول بزرگ بیش از ۲۰ درصد از کل عرضه اتریوم را در اختیار دارند.
بیشتر این کیف پول‌ها متعلق به صرافی‌های بزرگ ارز دیجیتال هستند که به عنوان مخازن سرد (Cold Storage) برای مشتریان خود استفاده می‌کنند. علاوه بر این، بنیان‌گذاران و توسعه‌دهندگان اولیه اتریوم نیز جزو دارندگان بزرگ این ارز دیجیتال محسوب می‌شوند.
میزان و سطح غیر متمرکز بودن اتریوم در مقایسه با بیت کوین
اتریوم و بیت‌کوین هر دو به عنوان ارزهای دیجیتال غیر متمرکز شناخته می‌شوند، اما سطح غیر متمرکز بودن آن‌ها متفاوت است. بیت‌کوین به عنوان اولین و مهمترین ارز دیجیتال با الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) فعالیت می‌کند که نیازمند توان محاسباتی بالا برای استخراج است. این امر باعث شده که تمرکز استخراج بیت‌کوین به مرور زمان در دست چند شرکت بزرگ استخراج قرار بگیرد.
در مقابل، اتریوم با انتقال به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) در تلاش است تا از این تمرکززدایی بیشتری برخوردار شود. در این الگوریتم، نیازی به توان محاسباتی بالا نیست و هر کسی می‌تواند با در اختیار داشتن اتر به شبکه کمک کند. این تغییر به غیر متمرکز بودن شبکه اتریوم کمک کرده و باعث شده که قدرت شبکه بین تعداد بیشتری از افراد تقسیم شود.
اتریوم همچنین به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که قراردادهای هوشمند را به صورت غیر متمرکز ایجاد و اجرا کنند که این ویژگی نیز به افزایش غیر متمرکز بودن شبکه کمک می‌کند.