با کمی فعالیت در حوزه ارزهای دیجیتال حتماً با واژه بلاکچین روبرو شدهاید. بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده و غیرمتمرکز است که هدف از ارائه آن، ضبط و توزیع اطلاعات دیجیتالی بدون امکان دستکاری در آنها بود.
در حوزه ارزهای دیجیتال پروژههایی با اهداف متنوع از این فناوری استفاده میکنند. نئو (Neo) نیز یک پروژه مبتنی بر بلاکچین است که خود را یک شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی میکند.
دانستن اینکه یک پروژه ارز دیجیتال مرتبط با چه کشوری است میتواند اطلاعاتی را در اختیار ما قرار دهد. نئو اولین پروژه بلاکچین است که مورد حمایت حکومت چین است. حمایت دولتی نئو ممکن است موجب پیشرفت آن شود.
به دلیل محدودیتهای مربوط به فعالیت ارز دیجیتال در چین، چینی بودن پروژه نئو و قابلیت تطابق این ارز با قوانین جدید احتمالی، نشاندهنده این است که ارز دیجیتال میتواند به طور جهانی و قانونی به فعالیت بپردازد.
بزرگترین کنگره خصوصی چین به نام فوسان (Fosun) از حامیان نئو است. مایکروسافت و هایپرلجر از دیگر شرکا و سرمایه گذاران نئو هستند. ارز دیجیتال بانک چین (CBDC) از رقبای اصلی نئو است.
ما در ادامه به بررسی بیشتر پروژه ارز دیجیتال نئو و توکنهای آن میپردازیم. حال اگر برای شما سؤال پیش آمده که چگونه نئو بخریم یا چطور بفروشم و یا اینکه از کجا نئو بخریم با ما همراه باشید زیرا در این مقاله به مطالبی در مورد چگونگی خرید نئو و نحوه فروش نئو خواهیم پرداخت.
در مورد آینده این ارز هم باید بگوییم که نرخ ارز نئو ممکن است در کوتاه مدت دچار نوساناتی شود ولی در بلند مدت میتوان به آن خوشبین بود.
اقتصاد هوشمند جهانی نئو (Neo)
نئو یک پروژه متن باز است که قصد دارد با فراهم سازی سه ساختار داراییهای دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند یک اقتصاد هوشمند جهانی را پدید آورد.
دارایی سنتی به واسطه قراردادهای هوشمند تبدیل به داراییهای دیجیتال میشوند. دارایی دیجیتال در نئو دو نوع قراردادی و جهانی دارد.
داراییهای قراردادی اشاره به قراردادهایی دارد که فقط در قراردادهای خاص خودشان قابلیت کاربرد دارند. مثلاً یک توکن مبتنی بر اتریوم فقط در قرارداد هوشمند اتریوم قابل استفاده است.
اما داراییهای دیجیتالی جهانی قابلیت کاربرد فراگیری دارند و میتوانند توسط تمامی قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار گیرند.
نئو برای ایجاد هویت دیجیتالی از یک مدل صدور گواهی دیجیتال محبوب به نام استاندارد هویت سنجی x.509 استفاده میکند. افراد با حوزههای کاری متنوع میتوانند از طریق نئو به هویت دیجیتالی دست یابند.
برای ایجاد هویت دیجیتالی توسط این مدل از ویژگیهایی چون چهره، اثر انگشت، صدا، پیامک و روشهای چند مرحلهای استفاده میشود.
کاربران نئو (Neo) فقط با افراد دارای هویت دیجیتالی تأیید شده میتوانند به مبادله بپردازند و این امر یکی از راههای تأمین امنیت در خرید و فروش نئو است.
ازآنجاکه نئو قصد دارد دامنه کاربرد گستردهای داشته باشد، از زبانهای برنامهنویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند خود استفاده میکند؛ بنابراین همه کاربران نئو میتوانند اپلیکیشنهای کاربردی مورد نظر خود را در بلاکچین نئو پدید آورند.
نگاهی کلی به پلتفرم ارز دیجیتال نئو (Neo)
Da Hongfei و Erik Zhan در سال 2014 در کشور چین این پروژه را ارائه دادند. البته این پروژه از سال سال 2017 با این نام شناخته شد و در آغاز انت شیرز (Antshares) نام داشت.
یکی از نوآوریهای نئو ایجاد صندوقی به نام اکوبوست (EcoBoost) است. این صندوق با هدف پشتیبانی از جامعه نئو پدید آمد و شامل مواردی چون پشتیبانی فنی و تبلیغ در رسانههای اجتماعی است.
ارز دیجیتال نئو به لقب اتریوم چینی نیز معروف است و گفته میشود این نشاندهنده برتری و شاید شباهت نئو به اتریوم باشد. یکی از دلایل برتری نئو استفاده آن از زبانهای برنامه نویسی مختلف است.
یکی دیگر از مزیتهای نئو نسبت به اتریوم، سرعت ایجاد تراکنشهای جدید است که 100 بار در ثانیه است. سرعت بالای تراکنشها در نئو ریشه در این امر دارد که نئو یک پلتفرم کاملا غیرمتمرکز است.
با اجزای پروتکل ارز دیجیتال نئو (Neo) آشنا شوید
از ویژگیهای پروتکل نئو میتوان به نئو ایکس، نئو اف اس و نئوکیو پرداخت. نئو ایکس جایگزینی برای بلاکچین است، به طوری که میتوان بهواسطه آن از بلاکها و زنجیرههای جایگزین برای تأمین مالی استفاده کرد.
ذخیره سازی دادههای بزرگ با نئو اف اس امکانپذیر میشود و این امر به همراه خود امنیت و حفظ خصوصی و کاهش هزینهها را در پی دارد.
از آنجایی که گاهی میتوان با استفاده از نوع خاصی از سیستمها مثل کامپیوترهای کوانتومی به فایلهای رمزنگاری شده دست یافت و این امر اطلاعات را در معرض خطر قرار میدهد نئو به استفاده از یک پروتکل کوانتومی به نام نئوکیو میپردازد.
توکنهای پلتفرم ارز دیجیتال نئو (Neo)
نئو دو نوع توکن به نامهای نئو و GAS دارد. لقب قبلی توکنهای نئو، آنت شیرز (ANS) و لقب قبلی توکنهای GAS آنت کوین (ANC) بود.
حدوداً 100 میلیون واحد از هر یک از توکنهای NEO و GAS وجود دارد که نیمی از آنها در ICO به فروش رفت و باقی مانده آن در شبکه توزیع شد.
طوری که 10% آن برای تشویق توسعه دهندگان و اعضای نئو، 15% برای سرمایهگذاری در پروژههای بلاک چینهای دیگر و 15% از توکنها برای فعالیتهای دیگر تخصیص یافت.
توکن GAS
توکن GAS سوخت پلتفرم نئو Neo است و امکان استفاده از شبکه ارز دیجیتال نئو را فراهم میسازند. از GAS در مواردی چون پرداخت هزینه معاملات و پرداخت کارمزد محاسبات استفاده میشود. GAS قابل تقسیم شدن است و حداقل واحد آن برای ذخیره سازی صفر است.
توکن NEO
توکن NEO غیرقابلتقسیم است و توکنهای GAS میتوانند توسط آن به وجود آیند. این توکنها حق مدیریت شبکه را برای کاربران به ارمغان میآورند طوری که با استفاده از آن میتوانند به رای دهی در شبکه بپردازند.
لازم به ذکر است که حداقل میزان NEO برای ذخیره سازی در کیف پولهای رسمی، یک واحد توکن است.
نحوه ارتباط توکنهای GAS و NEO در پلتفرم نئو
ارتباط بین این دو توکن بدین صورت است که با اضافه سازی بلاکهای جدید به بلاکچین نئو، توکن GAS پدید میآیند.
کاربران با در دست داشتن کلیدهای خصوصی میتوانند با نرخ ثابت و بر اساس توکنهای نئو، GAS به دست آورند. به ازای ذخیره سازی هر توکن نئو در کیف پول حدود 0.0003 GAS به افراد اختصاص داده میشود.
نئو (Neo) از چه الگوریتم اجماعی استفاده میکند؟
نئو از الگوریتم اثبات سهام استفاده میکند. الگوریتم نماینده تخریب خطای بیزانس یا به اختصار dBFT با پیشنهاد اریک ژانگ که یکی از توسعه دهندگان نئو است اجرا شد.
امکان شرکت در اجماع از طریق رأی دادن به نماینده با الگوریتم DBFT امکانپذیر میشود. در NEO، این نمایندگان، دفتردار نامیده میشوند.
DBFT نسخه بهتری از PBFT است که هر دو این الگوریتمها راه حلی برای مسئله ژنرالهای بیزانس در الگوریتمهای مبتنی بر تحمل خطای بیزانس است. مسئله ژنرالهای بیزانس زمانی پیش میآید که چندین گره در یک سیستم توزیع شده نتوانند به یک توافق دست یابند.
آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال نئو
خرید نئو و فروش نئو، کار چندان پیچیده ای نیست. برای این کار لازم است ابتدا یک صرافی را برای انجام معاملات خود انتخاب کنید.
صرافیها در یک تقسیم بندی کلی به دو دستهٔ متمرکز و غیر متمرکز تقسیم میشوند که شما میتوانید به اقتضای نیاز خود یکی از این دو صرافی را انتخاب کنید (در مورد تفاوت صرافیها پایینتر توضیح خواهیم داد).
بعد از انتخاب صرافی مورد نظرتان (بهعنوانمثال یک صرافی متمرکز) کافی است در سایت صرافی ثبت نام کنید و پس از طی کردن مراحل احراز هویت، وارد پنل کاربری خود شوید.
شما از طریق پنل خود میتوانید به تمام ارزهای دیجیتال دسترسی داشته باشید و قیمت لحظهای و قیمت آنلاین تمام ارزهای دیجیتالی که در صرافی مورد نظر لیست شده بودند را مشاهده کنید.
برای خرید ارز دیجیتال Neo از صرافی کافی است حساب خود را به ریال یا تتر شارژ کنید و هر چند واحد Neo که مد نظرتان است را خریداری کنید و به کیف پول خود انتقال دهید. فروش Neo به صرافی هم دقیقاً همین روش را دارد.
کافی است هر چند واحد Neo که مد نظرتان است را مشخص کنید و سپس آن را به آدرس کیف پول مقصد منتقل کنید. سؤالی که اینجا مطرح میشود این است که صرافیهای متمرکز برای انجام معاملات ارزهای دیجیتال مناسبتر هستند یا صرافیهای غیر متمرکز؟
تفاوت صرافیهای متمرکز (Centralized EX) و صرافیهای غیر متمرکز (Decentralized EX)
صرافیهای متمرکز صرافیهایی هستند که به عنوان واسطه در انجام معاملات بین خریدار و فروشندهٔ ارز دیجیتال ظاهر میشوند.
این صرافیها میتوانند امور مربوط به پشتیبانی را بر عهده بگیرند و در موارد موردنیاز، مشکلات کاربران خود را حل کنند. این صرافیها نیاز به ثبت نام و احراز هویت دارند.
صرافیهای غیر متمرکز، صرافیهایی هستند که صرفاً یک بستر برای انجام فرایند خرید و فروش هستند و نقش ثالث را در معاملات بازی نمیکنند.
این صرافیها در بین کاربرانی که قصد دارند هویت خود را پوشیده نگه دارند طرفداران زیادی دارند زیرا نیاز به شفاف سازی هویت در آنها وجود ندارد.
کدام صرافیها به خرید و فروش ارز دیجیتال Neo میپردازند؟
از جمله صرافی های بین المللی که به ارائه نئو میپردازند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
•صرافی Binance
•صرافی Coinbase
•صرافی CEX.IO
•صرافی Huobi Global
•صرافی Coinone
برای ذخیره نئو از کدام کیف پولها میتوانیم استفاده کنیم؟
بعد از آشنایی با نحوه خرید Neo و نحوه فروش آن، لازم است بدانید که ارزهای خریداری شده را چطور میتوانیم ذخیره کنیم.
برای ذخیره ارزهای دیجیتال ما باید یک کیف پول دیجیتال شخصی داشته باشیم. هر چند اگر با صرافیهای متمرکز کار میکنید میتوانید ارزهای خود را بر روی حساب صرافی خود ذخیره کنید اما این کار معمولاً توصیه نمیشود؛ مگر برای زمانهای کوتاه.
این کیف پولها دارای یک آدرس به طول یک خط و ترکیبی از حروف و اعداد هستند. اگر کسی بخواهد ارز دیجیتالی را به کیف پول شما انتقال دهد، باید این آدرس را داشته باشد.
کیف پولها دارای یک کلید خصوصی یا رمز هم هستند که باید نزد شما محفوظ بمانند؛ زیرا در دست داشتن این کلید خصوصی به معنای دسترسی داشتن به داراییهای دیجیتالی یک کیف پول است.
یک سری کیف پولها توسط نئو پیشنهاد شده که به بررسی آنها میپردازیم:
کیف پول دسکتاپ NEON
از بهترین کیف پولها برای نگهداری توکنهای نئو است. با نگهداری توکنهای نئو داخل این کیف پول میتوان بهصورت خودکار توکن GAS دریافت کرد.
این کیف پول ساخته تیم توسعهدهنده نئو نیست اما این تیم به بررسی آن پرداختهاند و آن را 100 درصد امن تشخیص دادند.
این کیف پول با لجر نانو اس، سازگار و برای سیستم عاملهای ویندوز، مک و لینوکس به زبان انگلیسی موجود است.
کیف پول دسکتاپ NEO GUI
NEO GUI کیف پول رسمی نئو است و ساخته شده توسط توسعهدهندگان آن است. امکان ذخیره و مبادله هر دو توکنِ نئو و گس در این کیف پول وجود دارد. در این کیف پول نیز با نگهداری توکنهای NEO میتوان بهصورت خودکار و به عنوان سود، توکن GAS دریافت کرد.
این کیف پول قابلیت همگام سازی دارد و مقداری زمان برای همگامی با کل بلاکچین نئو نیاز دارد و همچنین فضای زیادی را اشغال میکند.
کیف پول دسکتاپ NEO CLI
از کیف پولهای نرم افزاری ساخته شده توسط تیم نئو است. NEO CLI امنیت بالایی دارد اما برای افراد با دانش کد نویسی مناسب است. با NEO CLI میتوان در ازای نگهداری نئو به شکل گس سود دریافت کرد.
این کیف پول که حجم کمی هم دارد روی ویندوز و لینوکس قابلیت اجرا دارد و به زبان انگلیسی موجود است.
کیف پولهای نرم افزاری و سخت افزاری
کیف پولهای نرم افزاری یا کیف پولهای گرم (Hot wallet)، از محبوبترین کیف پولها در بین کاربران شناخته میشوند. علت نام گذاری این کیف پول به کیف پولهای گرم، به این علت است که این کیف پولها آنلاین هستند و برای استفاده از آنها حتماً باید به اینترنت متصل باشید.
کیف پولهای نرم افزاری، یا رایگان هستند یا قیمت بسیار کمی دارند. در ضمن دسترسی به این کیف پولها بسیار آسان است. شما میتوانید این کیف پولها را بر روی گوشی موبایل یا کامپیوتر شخصی خود نصب کنید تا در راحتترین و کوتاهترین زمان به آن دسترسی داشته باشید.
البته توجه داشته باشید که امکان ذخیرهٔ تمام انواع توکنها بر روی کیف پولهای نرم افزاری وجود ندارد و معمولاً این کیف پولها تنها از استانداردهای محدود و مشخصی پشتیبانی میکنند.
دستهٔ دوم کیف پولها، کیف پولهای سخت افزاری هستند. دقیقاً بر عکس کیف پولهای نرم افزاری، این کیف پولها آفلاین هستند و به همین دلیل به آنها کیف پولهای سرد (Cold wallet) نیز گفته میشود.
کیف پولهای سخت افزاری به دلیل آفلاین بودنشان امنیت بیشتری از کیف پولهای نرم افزاری دارند. این کیف پولها از تمام ارزهای دیجیتال و تمام استانداردها پشتیبانی میکنند و به همین دلیل بسیار محبوباند.
در نظر داشته باشید که این کیف پولها گرانتر از کیف پولهای نرم افزاری هستند. این کیف پولها برای کسانی که قصد هولد کردن (Holding) داراییهای دیجیتالی خود را دارند، بهترین گزینه محسوب میشود.
کیف پولهای نرم افزاری و سخت افزاری مناسب برای ذخیره ارز دیجیتال نئو
•کیف پول نرم افزاری اتمیک ولت (Atomic wallet)
•کیف پول نرم افزاری Guarda
•کیف پول نرم افزاری Infinito
•کیف پول نرم افزاری Abra
•کیف پول سخت افزاری ترزور (Trezor)
•کیف پول سخت افزاری لجر نانو اس (Ledger nano s)
سایت خریدوفروش نئو
صرافی آبان تتر میتواند بهترین سایت خرید نئو در ایران معرفی شود. اما چه چیزی آبان تتر را از دیگر صرافیها متمایز میکند؟
اولین نکته این است که صرافی آنلاین آبان تتر، بهغیراز ارز دیجیتال Neo، امکان خریدوفروش بیش از 300 ارز دیجیتال را برای کاربران خود ممکن ساخته است. این تنوع ارز در بین صرافیهای ایرانی فوقالعاده است.
علاوه بر سایت صرافی، اپلیکیشن خریدوفروش Neo هم در دسترس کاربران قرار گرفته است که در جهت تسهیل انجام معاملات برای کاربران ایجاد شده است.
صرافی آبان تتر خرید Neo با کمترین کارمزد را برای کاربران ممکن ساخته است. اگر قصد خرید Neo با ریال را دارید میتوانید پس از ثبت نام و احراز هویت، حساب خود در صرافی آبان تتر را با ریال شارژ کنید و سپس به خریدوفروش Neo بپردازید.
در صفحهٔ اصلی سایت آبان تتر میتوانید نرخ ارز دیجیتال Neo و قیمت Neo به تومان را مشاهده کنید.
پشتیبانی 24ساعته آبانتتر و امنیتی که برای کاربران خود رقم میزند، میتواند تجربهٔ معاملات امن، سریع و راحت را برای شما به ارمغان بیاورد.